Denizli LGBTİ Aileleri Grubu olarak haftalık toplantılarımızdan birini daha gerçekleştirdik. Toplantımıza her hafta olduğu gibi, bu hafta da cinsiyet kimliği ve cinsel yönelim kavramlarını tanıtarak başladık. Tanımlamalarımızın ardından kendimizi tanıttık ve belirlediğimiz bir gündemimiz olmadığı için katılımcılar arasında sohbet havasında bir toplantı gerçekleştirdik.
Toplantımızın bu hafta il dışından bir konuğu vardı. Görme engelli bir trans erkek arkadaşımız, deneyimlerini bizlerle paylaştı. Görme engelli olmasının yanı sıra bir de trans erkek olmasının hayatındaki zorluklarından söz etti. Kendisini kabulleniş sürecinin ilk evrelerinde, akıl sağlığının yerinde olmadığını düşündüğünü, ancak daha sonra bu durumun bir hastalık olmadığını, doğal bir şey olduğunu fark ediş sürecini bizlerle paylaştı. İlerleyen yıllarda "Benim Çocuğum" belgeseli ile karşılaştığını, belgesel sonrası ailesine açıldığını, ancak bu durumun beklediği gibi devam etmediğini, ailesi ile sorunlar yaşadığını anlattı. Denizli gibi küçük bir şehirde böyle bir oluşumun ne kadar umut verici olduğunu da vurguladı.
Toplantımıza bir trans kadın annesi de katıldı. Trans kadın annesi katılımcımız bizlerle yaşadıkları zorlukları, çocuğunu kabul ediş süreci, toplum baskısına nasıl göğüs gerdiği, kızının geçiş süreci gibi deneyimlerini bizlerle paylaştı. Kızının arkasında, O'na her zaman destek oluşu toplantımızın en mutlu edici anlarından biriydi.
Toplantımıza katılan İranlı bir kadın arkadaşımız ise aseksüel olduğunu, aseksüelliğini kabul ediş sürecini, dönem dönem yaşadığı sıkıntıları bizlerle paylaştı.
Toplantımıza katılan bir diğer trans erkek arkadaşımız ise; "Ben bedenime uymadığım için bedenimi kendime uyduracağım. Bedenim beni değil, ben bedenimi yöneteceğim." diyerek geçiş sürecinin kendince ne kadar önemli olduğunu vurguladı.
Ayrıca toplantımızda arkadaşlık ve dostlukların, dayanışmanın ve mücadelenin ortak bir çaba ile zafere ulaşabileceğinin önemini konuştuk ve toplantımızı sonlandırdık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder