23 yaşında, trans erkeğim. İstanbul'da yaşıyorum. Boğaziçi'nde "Çeviri Bilim" okuyorum. Hedefim kendi organizasyon şirketimi kurmak, ama
ondan önce bedenimin bazı fazlalıklarından kurtulmak var.
Soruları duyar gibiyim. "Nasıl fark ettin?", "Süreç nasıl işliyor?"... Bu
soruları o kadar çok cevapladım ki bıktım artık. Geçmişimi anlatmak,
neden kadın olamayacağıma dair rapor sunmak gibi geliyor. Oysa benim
istediğim erkek olmak, kadın olmamak değil. Söyleyeceklerim de yıkmaya
değil yapmaya yönelik olmalı.
Ben yolun başındayım. Uzun ve yer yer zorlu bir süreç beni bekliyor. Hep
hayalini kurduğum şeye adım adım yaklaşıyorum. (Tabii bu arada ailemden
ve eski dostlardan adım adım uzaklaşıyorum ama yapacak bir şey yok.)
Aldığım erkek gömlekleri çok yakışacak mesela, sütyen gibi bir işkence
aletiyle işim olmayacak. Bedenim tahta gibi düz olacak. Kravatlara çok
düşkünüm, çeşit çeşit kravat alacağım. "İlke Bey." diyecekler bana. Bana
bunları sorun, n'apacaksınız lise mezuniyetinde bana zorla giydirilen
elbisedeki puantiyeleri? Bunlar benim unutmak istediğim şeyler, anlatıp
da canlı tutmak istemiyorum.
"İlke Bey... İlke Abi... oğlum İlke..." Belki size çocukça geliyor ama bunlar benim içimde ukte kalanlar.
İlke
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder